นักวิทยาศาสตร์ชาวญี่ปุ่นได้ศึกษาความเร็วและประสิทธิภาพที่สมองสามารถฝึกฝนตนเองให้มนุษย์ทำงานกับวัตถุเช่นเครื่องมือต่างๆได้คล่องแคล่วราวกับเป็นส่วนหนึ่งของมือ
การค้นพบครั้งนี้มาจากงานวิจัยของ ดร.เออิชิ นาอิโตะ แห่งสถาบันเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารแห่งชาติ ในเมืองเกียวโต ประเทสญี่ปุ่น โดยได้รับการเผยแพร่ในวารสารวิชาการ Proceedings of the Royal Society B แล้ว
"เมื่อสมองเรียนรู้ว่าเราจะใช้งานวัตถุได้อย่างไร วัตถุนั้นจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายเราไปเหมือน เหมือนกับส่วนต่อขยายของมือ" ดร.นาอิโตะกล่าว
"การศึกษาครั้งนี้จะแสดงให้เห็นว่า เพียงแต่ระยะเวลาสั้นๆ สมองก็สามารถเรียนรู้ให้ทำเช่นนี้ได้แล้ว"
มือของคนเราจะไปอยู่ในพื้นที่มอเตอร์ของสมอง และเมื่อเราได้เรียนรู้ว่าจะใช้งานวัตถุภาพนอก เช่น ค้อนหรือถ้วยกาแฟ ได้อย่างไร วัตถุนั้นก็จะเข้าไปอยู่ในสมองด้วย
ก่อนหน้านี้ ดร.นาอิโตะและทีมงานเคยค้นพบว่า การแทนที่วัตถุดังกล่าวในสมองนั้นเกิดขึ้นที่บริเวณผนังหุ้มของสมอง และพื้นที่ที่สมองส่วนนี้จะทำงานร่วมกับพื้นที่มอเตอร์ของสมองในการควบคุมวัตถุ
ส่วนในการศึกษาครั้งล่าสุดนั้น นักวิจัยได้ศึกษาเจาะลึกลงไปว่า กลไกที่ก่อให้เกิดปรากฏการณ์ดังกล่าวคืออะไร
ในการศึกษานั้ ดร.นาอิโตะและทีมงานได้สังเกตคน 13 คนที่ได้รับการฝึกให้สามารถเปลี่ยนขนาดของดิสก์และขนาดของจอได้ด้วยการเคลื่อนไหวด้วยมือ ดิสก์จะขยายเมื่อข้อมือหักไปทางซ้าย และจะหดเมื่อถูกยืดไปทางขวา
หลังจากที่ได้ฝึกมาระยะหนึ่ง นักวิจัยจะทำสอบเพื่อดูว่าพวกเขาจะได้หลักฐานอะไรหรือไม่หากว่าสมองจะเรียนรู้นานแค่ไหนในเล่นกับแผ่นดิสก์ด้วยวิธีที่วาดมา และนานแค่ไหนที่มันจะไปอยู่ในสมอง
สำหรับในส่วนนี้ ดร.นาอิโตะและทีมงานทราบดีว่า เส้นเอ็นที่ข้อมือสามารถสั่นได้ ซึ่งจะทำให้เกิดความคลาดเคลื่อนไปเสมือนกับว่ามือนั้นได้เคลื่อนที่ทั้งที่ความจริงไม่ได้เคลื่อน
อย่างแรกเลย นักวิจัยจึงได้กระตุ้นให้ข้อมือของอาสาสมัครหลอกเครื่องว่ามืองอไปทางซ้าย
จากนั้น นักวิจัยก็ให้อาสาสมัครดูภาพของแผนดิสก์ในขณะที่ถูกกระตุ้นด้วยการหลอกว่ามืองอไปทางซ้าย
จากนั้น นักวิจัยลดความไวในการจับความเคลื่อนไหวของแผ่นดิสก์ลง แต่ก็พบว่า อาสาสมัครส่วนใหญ่สามารถเรียนรู้วิธีการควบคุมการเคลื่อนไหวของดิสก์ในมือได้
จากการทดลอง นักวิจัยพบว่า เพียงแค่ฝึกไป 30 นาทีเท่านั้น สมองของคนก็สามารถพัฒนาเส้นเชื่อมใหม่ให้สามารถควบคุมวัตถุต่างๆราวกับเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายได้
"สิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือว่า ภาพนั้นสามารถมีผลกระทบกับความไวต่อการเคลื่อนที่ได้เหมือนกัน เพราะข้อมูลของภาพนั้นถูกเชื่อมต่อเข้ากับมือของเราได้"
ดร.นาอิโตะชี้ว่า การค้นพบนี้น่าจะเป็นประโยชน์กับการฟื้นฟูสภาพร่างกายของผู้ป่วย
ปัจจุบัน เราทราบกันดีว่า สมองจะสร้างพื้นที่ส่วนมอเตอร์เมื่อได้ดูวิดีโอการเคลื่อนไหวร่างการเท่านั้น
และการค้นพบนี้ก็เป็นการบอกว่า วิดีโอดังกล่าวอาจจะเป็นสิ่งสำคัญในการช่วยเหลือให้สมองผู้ป่วยสามารถเรียนรู้วิธีการควบคุมวัตถุอีกครั้งได้
แปลจาก: http://www.abc.net.au/science/articles/2012/05/30/3513737.htm
อ้างอิงจาก http://www.vcharkarn.com/vnews/154359
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น